sonumuz
1.Bölüm
İçinden geleni kağıda dök!... Boşalsın ilham yağmuru. Gezinsin ruhun derin sularında Yunus mağduru.Ümitvarem
düzelir belki belinin kamburu.Duru göz yaşlarımın parıldar tenimde nuru. Çeşm-i siyahım nedir bu derdin?
Kirpiklerine saklanırsın görünmek istendikçe saklanırsın yaklaştıkça harlanırsın harlandıkça sızlanırsın yıkılmadan
sallanırsın .Sen dünyaya aydan yakınsın ben dünyanın sırdaşıyım sen dünyalık rüyaların uykusundasın ben
dünyalık kabusların bunalımlarındayım sonumuz yakın mesafe.Bak gönlümün etten sarayı kandan harabe
mutluluğumu tehdit eder duyduğum her hurafe insan üzgün taife yarın bayram günüm arife kaldıramayacağım
yükleri almadım hafife bana asla dostluktan bahsetme kendi inandığın yalanlarla aks etme iblis her gözün
göremediği hain kelle o kelleler kopmadan var olacaktır hile.
Nakarat
Yalvarışım bahtıma güvenimden herşey kendiliğinden içimdeki minik çocuk titrerken belki gün gelir aldanırım.sabır
çile çektikçe dile bile bile attığın her adımım gelecek dile
bugünden mi yarınını satın aldın korkarım sonumuz yakın mesafe
2.Bölüm
Sana neden bahsetmemi istersin hanım kızların iz bırakmadan yürüdükleri karlı yollardanmı cemiyet aleminin
ayaklarını kapan kapanlardanmı orta okul çocuklarının ellerindeki renkli haplardanmı Bunada çok şükür deme!..
Yıllar sonra olanlardan ötürü yüzüne tükürürse ufakça bir bebe geçmişin kahrı yakar bağırı demedi deme insan
oğlu herşeyi deviremez bir bilekle .Bu şehrin ışıkları gün geçtikçe loşlaşmakta erkekler hemcinsinden hoşlanmakta
yasaklar izdivaçta örfe ters düşenler revaçta tavşanların aklı havuçta ne kaldı avuçta .Taa derinlere kadar, yolu
var ateşten terlikler giydirirler beynin fokurdar zebaniler homurdar et ile kemiğin sonu alevden murdar.